Dari 1910 hingga akhir Perang Dunia II pada tahun 1945, Korea berada di bawah pemerintahan Jepun. Kebanyakan orang Korea adalah petani yang terlibat dalam pertanian sara hidup.[1] Pada tahun 1930-an, Jepun membangunkan lombong, empangan elektrik hidro, kilang keluli, dan kilang pembuatan di utara Korea dan Manchuria.[2] Kelas pekerja perindustrian Korea berkembang pesat, dan banyak orang Korea pergi bekerja di Manchuria.[3] Akibatnya, 65% industri berat Korea terletak di utara, tetapi, disebabkan kawasan muka buminya yang berceranggah, hanya 37% daripada digunakan untuk pertanian.[4]

Gerakan gerila Korea muncul di pedalaman pergunungan dan di Manchuria, mengganggu pihak berkuasa kerajaan Jepun. Salah satu pemimpin gerila paling terkenal adalah komunis Kim Il-sung.[5]

Korea Utara mempunyai sedikit pendedahan kepada idea moden Barat.[6] Satu pengecualian ialah penembusan agama. Sejak kedatangan para mubaligh pada akhir abad kesembilan belas, barat laut Korea dan khususnya Pyongyang telah menjadi kubu Kristian.[7] Akibatnya, Pyongyang dipanggil "Jerusalem Timur".[8]